Het is een zonnige namiddag in september. Schrijver Luuc Kooijmans stalt zijn bistroset uit naast zijn hoekhuis aan de Bosboomstraat. Zijn krantje ligt op tafel, de thee is warm. Zo vangt hij de laatste zonnestralen van deze lange nazomer. Onder het bladerdak van een grote plataan kijkt hij uit op een verwilderde zijmuur van een garagebox. De gaten in de muur zijn gevuld met bloempotten. Het tuintje ademt een Franse sfeer. Luuc woont hier nu zes jaar: “Het is een heerlijk plekje. Met veel mensen die langslopen maak ik een praatje. Ik heb voor de muur wat plantenbakken neergezet waarin nu ook wilde planten en bloemen groeien. De natuur komt hier gewoon aanwaaien." Zijn tuin is eigenlijk openbare stoep, en dus eigendom en in beheer van de stad. "Soms vrees ik voor de bosmaaier en opruimers van de gemeente", zegt hij lachend, "maar tot die tijd geniet ik van deze wilde muurtuin en hopelijk doet de buurt dat ook!"
